Było lato, zaczynała się przerwa od nauki na kontynencie. Młodzież ludzi i niziołków już przestała uczęszczać do akademii. Ale tam gdzie żyją okrowie nie może być przerwy, cały rok trenują i ćwiczą walkę. Nie uczą się etykiety i pisania. Szkolą się by zabijać, grabić i niszczyć wszystko co napotkają. Ale jeden z nich nie chciał takiego losu. Chciał samemu o decydować o sobie. I postanowił uciec. Udało mu się. Zbiegł pod koniec szkolenia walki dwuręcznym toporem. Uciekając zabrał ze zbrojowni najlepszy pancerz i najostrzejszy topór. I zaczął swoją tułaczkę po świecie. Miał zamiar dotrzeć do królestwa ludzi i tam rozpocząć naukę w Akademii Walki. Jednak droga do cywilizowanego świata nie była łatwa. W czasie podróży zaciągnął się do band rzezimieszków. W jednej z nich nazywali go Gorand. I takie imię nasi po dziś dzień.
Gdy był w krainie niziołków łapał przestępców i likwidował bandy za pieniądze, ale nigdy nie zgadzał się na proponowaną cenę. Zawsze chciał więcej. Stąd jego przydomek - Chytry.
Kiedy wreszcie przybył do królestwa ludzi, nie przypominał już zwykłego orka. Jego skóra zmieniła się i przybrała kolor zielonokremowy. Rysy twarzy też przypominały już bardziej człowieka niż orka. Zamiszkał w stolicy i przeszedł szkolenie w wymażonej akademii.
Początkowo ludzie traktowali go jak intruza, ale z czasem to minęło, stał się szanowanym obywatelem.
Po 5 latach życia w mieści, gdzie pracował jako instruktor walki w Akademii Wojskowej, przeprowadził się na obrzeża by tam zasmakować przygód.
Teraz, Gorand Chytry, jest najemnikiem, pracującym za pieniądze. Nosi ciężką płytową zbroję i biegle posługuje się dwuręcznym torprem. Jeżdzi po wsiach i miastach szukając pracy, a jego motto brzmi: "Masz problem, wynajmij Goranda". Lubi pracować sam. Jego czoło szpeci blizna, która została po walce z Czarnym Ogrem, kiedy ten uderzył go swoją kolczastą maczugą.
Gorand ma sławę zabójcy Zielonego Smoka ze Wzgórz Toden i likwidatora bandy dezerterów z Alapińskiej armii. Zajął się także pokonaniem Nieumarłego Jory z Nekropolii Koren, za co dostał z resztą pokażną sumę w złocie i odznaczenie Czempiona Wzgórz.